Onderstaande post is geschreven door Babette Wiedeman. De tekst komt uit het boek Kleintje-Konijntje. Het boek is ook via de link te bestellen. De totale omzet komt ten goede aan diverse opvangcentra.
Het dumpen (achterlaten in de “natuur”) van huisdieren is bij de wet verboden en dat is niet voor niks…
We kijken eens naar de geschiedenis van het tamme konijn.
Het domesticeren (het Latijnse woord “domus” betekent “huis”- domesticeren betekent tam maken) is begonnen in de Romeinse tijd (zie ook hoofdstuk 8), we zeggen even voor het gemak rond het jaar 0. Onze huiskonijnen zijn nakomelingen van deze eerste “tamme” konijnen. Omdat twee nestjes per jaar voor konijnen geen probleem zijn, betekent dit dus dat de huidige tamme-konijnen-populatie ruim 4000 generaties verwijderd is van hun wilde voorouders.
Konijnen zijn konijnen, dat is natuurlijk waar. Maar je hebt konijnenEIGENSCHAPPEN en konijnenVAARDIGHEDEN. Een konijntje moet een hoop leren voor die in het wild kan overleven.
Ik noem een paar voorbeelden:
Voedsel
Wilde konijntjes gaan vanaf twee weken oud met hun vader op stap en krijgen zo praktijkles wat je wel en niet kan/moet eten. Voor een tam konijntje is zo’n leerschool niet weggelegd: die heeft als enig referentiekader de smaak van de moedermelk…
Het graven van een hol
Alle konijnen kunnen met hun pootjes krabbelen, maar een veilig hol graven is heel wat anders… dat leer je van je ouders. Na 4000 generaties in gevangenschap is deze kennis bij tamme konijnen verloren gegaan, want in een hok valt niks te graven…
Vluchtgedrag
Succesvol vluchtgedrag is ook aangeleerd. Alleen maar rennen biedt minder kans op succes dan wanneer je weet dat je moet zigzaggen om het je belager extra moeilijk te maken. Tamme konijnen hebben hier geen benul van… Bovendien zijn veel huisdierkonijnen gewend aan andere huisdieren en zien, eenmaal losgelaten, geen direct gevaar in een naderende kat of hond…
Omgang met wilde konijnen
Een wilde voedster weet precies hoe ze een opdringerige vent op een afstand moet houden. Tamme konijnen zijn deze sociale vaardigheden vergeten en hebben geen idee… Er zijn genoeg voorbeelden van gedumpte konijnendames die elke maand een nieuw nestje baren omdat ze verkracht worden door wilde konijnen. Zowel de moeder als de kleintjes hebben amper een overlevingskans, want geen dier houdt dat vol…
Dit zijn allemaal situaties die tot een vrijwel zekere dood leiden. De kwaliteit van leven tot die dood is NIET een zonnig plaatje van een tevreden en blij konijn, die van de vrijheid geniet, maar een erbarmelijke lijdensweg… Stikken in een ingestort hol, vergiftigd door verkeerd voedsel, gegrepen door een roofdier, verkracht door wilde konijnen…
En dan hebben we het nog niet eens over de huidige konijnenziektes myxomatose, RHD1 en RHD2 gehad…
Een heel enkele keer komt het voor dat een gedumpt konijn het daarbuiten redt… en dan? Dan plant het konijn zich voort en brengt allemaal gedegenereerd DNA-materiaal in een wilde populatie, die daar op termijn aan ten gronde kan gaan… En dat moet je natuurlijk ook niet willen…
Kun of wil je niet langer voor je konijn(en) zorgen? Breng ze naar een goede opvang. Daar zullen ze met kennis van zaken zorgen dat je konijn(en) op een plek terecht komen waar ze op hun eigen manier een goed konijnenleven kunnen leiden. Dat is het enige juiste om te doen.
Een lijst met goede opvangen vind je op de website van Stichting KonijnenBelangen.
Dumpen is niet “je konijn de vrijheid geven”, maar het is een wrede manier om je konijn aan z’n eind te helpen.
Bezoek ook de website Vergeten Konijnen of de FaceBook Pagina Kleintje-Konijntje
Gerelateerde berichten
