Helaas kon mijn provider de gemaakte afspraken niet nakomen en had ik de laatste paar dagen een internet-storing. Daardoor was, onder andere, deze website niet bereikbaar.
Excuses mocht het ongemak veroorzaakt hebben.
Helaas kon mijn provider de gemaakte afspraken niet nakomen en had ik de laatste paar dagen een internet-storing. Daardoor was, onder andere, deze website niet bereikbaar.
Excuses mocht het ongemak veroorzaakt hebben.
Afgelopen zaterdag naar een landelijke bijeenkomst van Stichting Zeldzame Huisdierrassen (SZH) geweest. Enorm interessant, met goede discussies. Als locatie was Aeres in Barneveld gekozen en na afloop konden we nog even de school doorlopen. Uiteraard ook de konijnen bezocht. Wat een enorm mooie binnen- en buitenrennen hebben ze daar zeg. Tof ook om te zien dat er een mooie groep met Triantha’s gehouden werd.
Als liefhebber van het ras Vlaamse Reus kan ik het soms niet laten om te reageren als een willekeurig groot konijn als Vlaamse Reus aangeboden of betiteld wordt. Niet elk groot konijn is een Vlaamse Reus! Een enkele keer volgt de reactie dat men eigenlijk helemaal niet weet wanneer een konijn een raskonijn is, maar nog vaker volgt de reactie dat dat helemaal niet uitmaakt, het grote konijn is immers mooi en lief?
Over het algemeen zijn konijngrijze Vlaamse Reuzen wat forser in bouw en type dan blauwgrijs. Om aankomend seizoen niet alleen nieuw bloed in te brengen, maar ook te werken aan wat forsere dieren heb ik een konijngrijze voedster aangekocht. Dat deze (heterozygote) voedster blauwgrijs draagt is mooi meegenomen. De ram die haar zal gaan dekken is (homozygoot) blauwgrijs. De kans op blauwgrijze jongen in het eerste nest (F1) is daardoor reëel aanwezig.
De pels van een wild konijn is opgebouwd uit meerdere kleuren, we noemen deze oerkleur ‘wildkleur’. Veel van onze raskonijnen zijn ook erkend in wildkleur, die we dan ‘konijngrijs’ noemen. Deze kleurslag lijkt dus erg op de wildkleur, maar kan ook afwijken. Sterker nog: twee konijngrijze dieren kunnen ook totaal anders ogen wat kleur betreft.
Een konijngrijs konijn heeft bruingrijze dekharen met zwarte haartoppen, die we ticking noemen. Als er veel haren met ticking aanwezig zijn zal zo’n konijn veel donkerder tonen dan een konijn met minder ticking. Het dier oogt vaak het mooist als deze ticking egaal over de pels verdeeld is.
Als liefhebber en kleinschalige fokker van de Vlaamse Reus in de kleur blauwgrijs is het essentieel dat er regelmatig jonge konijnen worden geboren. Meestal krijgt een voedster bij ons één keer per jaar een nestje. Hoewel ik graag alle jongen zou willen houden, is dat helaas niet mogelijk. Daarom bied ik zo nu en dan jonge konijnen en soms ook een enkele jongvolwassen Vlaamse Reus te koop aan.
Op mijn pagina vraag en aanbod staat op dit moment nog 1 jonge Vlaamse Reus te koop. Klik op onderstaande link om de pagina te bekijken. Stuur me een berichtje via FaceBook Messenger of via het contactformulier als je interesse hebt.
Op dinsdag 10 oktober 2023 organiseerde de Raad voor Dierenaangelegenheden een webinar naar aanleiding van de zienswijze Plezier voor mens én dier, die de RDA op eigen initiatief opstelde en die in het voorjaar van 2023 werd gepubliceerd.
Regelmatig kom ik op social media een vraag tegen over de ‘onderkin’ bij konijnen. Vaak wordt dan geantwoord dat het ‘normaal’ is en dat ‘alle konijnen dat hebben’. Maar is dat ook zo? Laten we eerst eens kijken waar we het over hebben, wat wordt er bedoeld met termen als wam en knoop.
De zomervakantie is bij uitstek de periode om te relaxen en lekker te lezen. Supertof om dan weer wat (oude) boeken op de kop te kunnen tikken. Je zou denken dat de inhoud van de informatie in dit soort boeken inmiddels verouderd en achterhaald is en voor een deel is dat ook zeker zo. “Gekookte aardappelschillen” worden inmiddels niet meer gevoerd (mag ik hopen). Maar in elk boek dat ik tot nog toe gelezen heb vind ik wel weer een tip of wetenswaardigheid die ik niet eerder ben tegengekomen of die meer achtergrond informatie bevat. Kortom, heerlijk om dat soort boeken in de vakantie eens door te lezen.
De zomertijd geeft me jaarlijks tijd om een wat klusjes te doen waar ik lopende het jaar niet of minder aan toekom. Sinds de eerste uitgave van het tijdschrift “Lang Leven Konijnen” ben ik al lid en heb ik de meeste artikelen met interesse gelezen. Een papieren tijdschrift of boek vind ik heerlijk om te lezen, prettiger dan digitaal. Papier heeft ook een nadeel t.o.v. digitaal, het terugzoeken van een bepaald artikel is niet altijd even makkelijk.
Om die reden heb ik de nummers geïndexeerd en in een tabel gezet. Voor de geïnteresseerde: je kunt de versie-versie hieronder downloaden.